A1News.am-Lragir.am-ը գրում է. Հայաստանում Կանադայի դեսպանատուն բացելու պատմությունը և Ռուսաստանի սկանդալային արձագանքը հերթական անգամ ցույց տվեցին Հայաստանի ինքնիշխանությունը սահմանափակող հիմնական գործոնը։ Հայաստանի ԱԳՆ-ն նույնիսկ չարձագանքեց՝ կամ շփոթմունքից, կամ էլ նման արձագանքը համարելով միանգամայն համահունչ «Հայաստանի և Ռուսաստանի ղեկավարության հարաբերությունների ոգուն»։
Ռուսաստանը դադարել է թաքցնել, որ աշխատում է Բաքվի և Անկարայի հետ համատեղ և Հայաստանը համարում է քաղաքականության օբյեկտ, որն իրավունք չունի ինքնուրույն քայլեր ձեռնարկել։ Հայաստանի շատ քաղաքական շրջանակներում նման դիրքորոշումն ընկալվում է որպես ավելի «ազնիվ». այլևս պետք չէ հավասար գործընկերներ ձևանալ, բավական է խոստովանել, որ Ռուսաստանն ավելի ուժեղ է։ Սա հատկապես ակնհայտ դարձավ Փառուխի պատմությունից հետո։
Ադրբեջանում ԱՄՆ նախկին դեսպան Ռիչարդ Կոզլարիչի խոսքով՝ Մոսկվան չի ընդունում Արցախի հարցով խաղաղ գործընթացի այլ ձևաչափ, բացի իր միջնորդությունից։ Ռուսաստանն այսօր շատ ավելի ագրեսիվ է երկկողմ հարաբերություններում և արտաքին ուժերի ներգրավման յուրաքանչյուր փորձ դիտարկում է որպես միջամտություն, ինչը անհանգստացնում է նաեւ Բաքվին, ասել է Կոզլարիչը։
Փորձառու դիվանագետը մատնանշում է երկու կարևոր գործոն՝ Ռուսաստանի ագրեսիվության և ինքնավստահության աճը և նրա քաղաքականության համընկնումը Բաքվի նպատակների հետ։
Այն մասին, որ ԱՄՆ-ը և Ֆրանսիան պաշտպանում են Հայաստանի շահերը ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահությունում, խոստովանել է նաև ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը։ Բայց հայկական «իսթեբլիշմենթը» ձգտում է չխոսել այս գործոնների մասին։ Ընդհակառակը, ամենաբարձր մակարդակով Արցախը հռչակվում է «ռուս խաղաղապահների պատասխանատվության գոտի», իսկ ՀՀ կառավարության նիստում ռուսական ռազմակայանին հողատարածքներ են հատկացվում։
Արցախի նախագահն իր հերթին ասում է, որ կարգավորումը հնարավոր է «ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի միջնորդական առաքելությամբ, բայց Ռուսաստանի առաջատար դերակատարմամբ»։ Ինչպե՞ս են դա պատկերացնում Երեւանում ու Ստեփանակերտում։
